Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016
Νέο πεδίο στην Νέα Μάκρη.
Το πολλά υποσχόμενο πεδίο στον Άγιο Ανδρέα στη Νέα Μάκρη !
Φτάσαμε στο πεδίο στις 0915 περίπου, λίγο νωρίς για εμάς που σηκωνόμαστε τις μεγάλες ώρες, και αρχίζουμε να ετοιμαζόμαστε. Το briefing ξεκινάει στις 0930 και ενημερωνόμαστε για το παιχνίδι τύπου “search and destroy”:
Η μια ομάδα (Γεωργιανοί) έχει έναν πυροκροτητή και η άλλη ομάδα (Ρώσοι) έχει μια βόμβα. Οι Ρώσοι έχουν ως στόχο να πάρουν τον πυροκροτητή από τους αντιπάλους, να τον επιστρέψει στην βάση τους και να τον τοποθετήσουν στην βόμβα, έπειτα να τον ενεργοποιήσουν και να τον ρυθμίσουν να «σκάσει» σε 20 λεπτά. Οι Γεωργιανοί (με των οποίων το μέρος ήμασταν και εμείς) σε αυτά τα 20 λεπτά πρέπει να εντοπίσουν τη βάση των Ρώσων και να βγάλουν τον πυροκροτητή.
Ξεκινώντας να πάμε προς τις βάσεις μας αντιλαμβανόμαστε ότι το πεδίο είναι πολύ μεγάλο για τα 27 άτομα που μαζευτήκαμε και όταν το παιχνίδι αρχίζει τότε είναι που επαληθευτήκαμε καθώς η πρώτη «επαφή» έγινε μετά από κάνα 20λεπτο. Η έλλειψη επικοινωνιών σε συνδυασμό με το μέγεθος του πεδίου κατέστησε αδύνατο για μας να συντονίσουμε την άμυνα και την επικοινωνία με τα «μάτια» που θα ανέφεραν τις κινήσεις των Ρώσων. Έπειτα από καμιά ώρα μάχης οι Ρώσοι καταφέρνουν να πάρουν τον πυροκροτητή και να τον πάνε στη βάση τους. Προφανώς και το 20λεπτο χρονικό διάστημα δεν ήταν αρκετό λόγω του μικρού αριθμού των παικτών οπότε δόθηκε παράταση 15 λεπτών.
Οι Γεωργιανοί δεν κατάφεραν να αφοπλίσουν τη βόμβα επομένως το αποτέλεσμα ήταν η νίκη των Ρώσων. Καθώς ήταν περίπου 1220 αποφασίστηκε να γίνει ένα deathmatch όπου χορτάσαμε μπίλια και κοντινές επαφές στο πυκνό δασύλλιο και λιώσαμε και από την ζέστη. 1300 έχει τελειώσει το ματσάκι και γυρνάμε κουρασμένοι προς τα αυτοκίνητα και ετοιμαζόμαστε για την επιστροφή.
Εν κατακλείδι, το σενάριο και η διοργάνωση από τον «Ιταλό» ήταν πολύ καλα και το μόνο που «έριξε» το παιχνίδι ήταν ο μικρός αριθμός των παικτών για το μέγεθος του πεδίου. Ελπίζουμε για την μεγαλύτερη αξιοποίηση του πεδίου και την διεξαγωγή περισσότερων σεναρίων σε αυτό καθώς ενδείκνυται για πολλά «καμπερώματα» και αιφνιδιαστικές επιθέσεις.
Over and out.
Nomad των W.A.R
Φτάσαμε στο πεδίο στις 0915 περίπου, λίγο νωρίς για εμάς που σηκωνόμαστε τις μεγάλες ώρες, και αρχίζουμε να ετοιμαζόμαστε. Το briefing ξεκινάει στις 0930 και ενημερωνόμαστε για το παιχνίδι τύπου “search and destroy”:
Η μια ομάδα (Γεωργιανοί) έχει έναν πυροκροτητή και η άλλη ομάδα (Ρώσοι) έχει μια βόμβα. Οι Ρώσοι έχουν ως στόχο να πάρουν τον πυροκροτητή από τους αντιπάλους, να τον επιστρέψει στην βάση τους και να τον τοποθετήσουν στην βόμβα, έπειτα να τον ενεργοποιήσουν και να τον ρυθμίσουν να «σκάσει» σε 20 λεπτά. Οι Γεωργιανοί (με των οποίων το μέρος ήμασταν και εμείς) σε αυτά τα 20 λεπτά πρέπει να εντοπίσουν τη βάση των Ρώσων και να βγάλουν τον πυροκροτητή.
Ξεκινώντας να πάμε προς τις βάσεις μας αντιλαμβανόμαστε ότι το πεδίο είναι πολύ μεγάλο για τα 27 άτομα που μαζευτήκαμε και όταν το παιχνίδι αρχίζει τότε είναι που επαληθευτήκαμε καθώς η πρώτη «επαφή» έγινε μετά από κάνα 20λεπτο. Η έλλειψη επικοινωνιών σε συνδυασμό με το μέγεθος του πεδίου κατέστησε αδύνατο για μας να συντονίσουμε την άμυνα και την επικοινωνία με τα «μάτια» που θα ανέφεραν τις κινήσεις των Ρώσων. Έπειτα από καμιά ώρα μάχης οι Ρώσοι καταφέρνουν να πάρουν τον πυροκροτητή και να τον πάνε στη βάση τους. Προφανώς και το 20λεπτο χρονικό διάστημα δεν ήταν αρκετό λόγω του μικρού αριθμού των παικτών οπότε δόθηκε παράταση 15 λεπτών.
Οι Γεωργιανοί δεν κατάφεραν να αφοπλίσουν τη βόμβα επομένως το αποτέλεσμα ήταν η νίκη των Ρώσων. Καθώς ήταν περίπου 1220 αποφασίστηκε να γίνει ένα deathmatch όπου χορτάσαμε μπίλια και κοντινές επαφές στο πυκνό δασύλλιο και λιώσαμε και από την ζέστη. 1300 έχει τελειώσει το ματσάκι και γυρνάμε κουρασμένοι προς τα αυτοκίνητα και ετοιμαζόμαστε για την επιστροφή.
Εν κατακλείδι, το σενάριο και η διοργάνωση από τον «Ιταλό» ήταν πολύ καλα και το μόνο που «έριξε» το παιχνίδι ήταν ο μικρός αριθμός των παικτών για το μέγεθος του πεδίου. Ελπίζουμε για την μεγαλύτερη αξιοποίηση του πεδίου και την διεξαγωγή περισσότερων σεναρίων σε αυτό καθώς ενδείκνυται για πολλά «καμπερώματα» και αιφνιδιαστικές επιθέσεις.
Over and out.
Nomad των W.A.R
Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016
Operation: Tears Of The Sun
Επιστροφή στα “πάτρια” εδάφη μετά από πολύ καιρό για την ομάδα και δη στα Μεταλλεία Ελευσίνας για το παιχνίδι Operation: Tears of the sun που διοργάνωσε η Recon Team.
Απλό χαλαρό κατανοητό παιχνίδι με συνδυασμό deathmatch & capture the flag. Χωρίς περιορισμούς σε φόρτο bbs και γεμιστήρων. Όλα έπαιξαν και high και mid και μπράβο μας.
Το παιχνίδι ξεκίνησε μέσα στα προβλεπόμενα όρια και αφού αφού έγινε ο χωρισμός των ομάδων, με την μεριά των κόκκινων να έχουν κατα κύριο λόγο Ρωσικά loadouts, κατηφορίσαμε για τα σπιτάκια όπου και έγινε το κυρίως μέρος του παιχνιδιού.
Πολλές κοντινές μάχες, λόγω και της απόστασης των δύο βάσεων, πολύ μπίλια και πολύ ζέστη....μα πολύ ζέστη όμως.
Παρά τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες για την εποχή-κάποια στιγμή κατά τις 12.30 το θερμόμετρο έδειχνε 37 βαθμούς- το αξιόμαχο των δύο ομάδων δεν κάμφθηκε...ε μετά κάπου κλάσαμε επάνω μας κατα τις 2 και πήραμε σιγά-σιγά τον πούλο.
Εμείς σαν Rebelοι είχαμε την χαρά σήμερα να υποδεχτούμε 3 εν δυνάμει νέους παίχτες, συν έναν...
Σιγά σιγά ξεκινάει η χρονιά και η μεταγραφική περίοδος. Εν αναμονή ανακοινώσεων.
Να ευχαριστήσουμε επίσης το site Airsoft Hellas και πιο συγκεκριμένα τον Χρήστο, για το πατσάκι που μας έφερε(θέλουμε κι αλλα κανονίσου) και που ένιωσε έστω για λίγο(;;;) Rebelος...
Αυτά τα ολίγα...
Maevius
Αρχηγός των W.A.R
Απλό χαλαρό κατανοητό παιχνίδι με συνδυασμό deathmatch & capture the flag. Χωρίς περιορισμούς σε φόρτο bbs και γεμιστήρων. Όλα έπαιξαν και high και mid και μπράβο μας.
Το παιχνίδι ξεκίνησε μέσα στα προβλεπόμενα όρια και αφού αφού έγινε ο χωρισμός των ομάδων, με την μεριά των κόκκινων να έχουν κατα κύριο λόγο Ρωσικά loadouts, κατηφορίσαμε για τα σπιτάκια όπου και έγινε το κυρίως μέρος του παιχνιδιού.
Πολλές κοντινές μάχες, λόγω και της απόστασης των δύο βάσεων, πολύ μπίλια και πολύ ζέστη....μα πολύ ζέστη όμως.
Παρά τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες για την εποχή-κάποια στιγμή κατά τις 12.30 το θερμόμετρο έδειχνε 37 βαθμούς- το αξιόμαχο των δύο ομάδων δεν κάμφθηκε...ε μετά κάπου κλάσαμε επάνω μας κατα τις 2 και πήραμε σιγά-σιγά τον πούλο.
Εμείς σαν Rebelοι είχαμε την χαρά σήμερα να υποδεχτούμε 3 εν δυνάμει νέους παίχτες, συν έναν...
Σιγά σιγά ξεκινάει η χρονιά και η μεταγραφική περίοδος. Εν αναμονή ανακοινώσεων.
Να ευχαριστήσουμε επίσης το site Airsoft Hellas και πιο συγκεκριμένα τον Χρήστο, για το πατσάκι που μας έφερε(θέλουμε κι αλλα κανονίσου) και που ένιωσε έστω για λίγο(;;;) Rebelος...
Αυτά τα ολίγα...
Maevius
Αρχηγός των W.A.R
Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016
Report: The Village
Μια μελαγχολία με πιάνει εδώ και δυο μέρες μόλις πάω να ξεκινήσω το report για το διήμερο στον Πάρνωνα. Μην είναι οι κάμποι, μην είναι τα ψηλά βουνά, μην είναι οι μάχες στων Βερίων τα πετρόκτιστα στενά, μην είναι όλα αυτά μαζί; Σε κάθε περίπτωση όσοι συμμετείχαν σε αυτό το παιχνίδι στην ορεινή Λακωνία δεν επέστρεψαν ίδιοι πίσω....
Και πως να επιστρέψουν άλλωστε, όταν έζησαν αυτήν την εμπειρία. Όταν δέχτηκαν αυτήν την ειλικρινή αγκαλιά από τους έστω λιγοστούς κατοίκους του χωριού των Βερίων. Τους ανθρώπους πους μας άνοιξαν τις αυλές τους για να παίξουμε, την ίδια ώρα που στις περισσότερες πόλεις κρυβόμαστε από τα ανθρώπινα βλέμματα μην και μας περάσουν για παραστρατιωτικούς στην καλύτερη. Τους ανθρώπους αυτούς που έβλεπες στα πρόσωπα τους την χαρά στην αντάμωση και την λύπη στον αποχωρισμό. Ειλικρινά ότι και να πούμε για τους κατοίκους των Βερίων είναι πολύ λίγο...Να τους έχει ο Θεός καλά και να ζουν έτσι απλά και ευτυχισμένα στο πανέμορφο χωριό τους. Α και να μας περιμένουν πάλι του χρόνου...!!!Όσοι είστε των εξορμήσεων να πάτε οπωσδήποτε!!!
Στα του διήμερου “πολέμου” μεταξύ των δύο παρατάξεων και εδώ τα λόγια είναι λίγα για όποιον δεν το έζησε. Για να πάρετε μια μυρωδιά για το που παίξαμε, ο χώρος που έλαβαν μέρος οι μάχες ήταν σαν το Blair Witch Project να συνάντησε την εξοχή του Σαϊρ από τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών και ο αρχιτέκτονας των σπιτιών να ήταν από την βυζαντινή περίοδο στον Μυστρά.
Επικές ενέδρες, κάθε στροφή μύριζε μπαρούτι και αδρεναλίνη. Κανείς δεν ήταν ασφαλής πουθενά. Αντίπαλοι ξεπετάγονταν από κεραμοσκεπές, από πετρόκτιστες μάντρες, κήπους, πρασινάδες, μικρά γεφυράκια, ξύλινα μπαλκόνια....Αυτό είναι mil/sim κύριοι...Να παίζεις παντού και να μην φοβάσαι αν θα λερωθεί η στολή σού ή αν θα σου μπει κανά αγκάθι στα παπάρια όταν θα κάνεις έρπην μέσα στα χόρτα...
Αν και το Σάββατο ο καιρός παρολίγον να μας τα χαλάσει με ένα ξαφνικό μπουρίνι, που το βραδάκι όταν και ξεκινήσαμε το πρώτο σκέλος ανέβασε την υγρασία στο 90% με αποτέλεσμα να χάνει ο Ζίνζα τον τζούνιορ και ο Αβρίλιος τον τον Ζίνζα(Dab..), την Κυριακή μας αντάμειψε με μια υπέροχη λιακάδα, που έκανε την κούραση και το ξενύχτι από το περασμένο βράδυ να μοιάζουν με ένα απλό χασμουρητό. Κανείς δεν ήθελε να σταματήσει όσο κουρασμένος και άυπνος και αν ήταν και κλασικά επικράτησε ματομούνι...
Η μοναδική ένσταση που έχουμε να καταθέσουμε είναι όσον αφορά το οργανωτικό κομμάτι(έτσι για να πούμε και κάτι αντίθετο μην νομίζετε οτι γλείφουμε κιόλας) και πιο συγκεκριμένα στις παροχές που υπήρχαν στο χωριό, αφού μέχρι και που φτάσαμε οι περισσότεροι πιστεύαμε οτι πηγαίναμε σε ένα χωριό φάντασμα που δεν είχε τίποτα άλλο εκτός απο μια πηγή για νερό και φορτωθήκαμε σαν τους προσφυγες όλη μας την προίκα, ενώ στην πραγματικότητα δεν στερηθήκαμε τίποτα. Από το ρεύμα για να φορτίσουμε μπαταρίες και κινητά, τις τουαλέτες για την ανάγκη μέχρι και το φαγητό που πρόσφερε η ταβέρνα του χωριού...αχχχ αυτό το μπιφτέκι....
Να πούμε πάντως ένα μπράβο στον φίλο Noel που είχε την ιδέα να μας γνωρίσει με αυτόν τον τρόπο το χωριό του και στον Ζίνζα- αγαπιόμαστε- Dab.. που μας την σήκωσε(την σημαία..)για μια ακόμα εβδομάδα!!!
υ.γ: Respect στον παππού που λειτούργησε σαν κατάσκοπος μας και στον άλλον παππού που ήθελε να καλύψει τον Κώστα με το φορτηγό για να μην πέσει πάνω στο μπλόκο...Γιατι το Village είχε και κατασκοπία κύριοι...
Maevius
Αρχηγός των W.A.R
Σάββατο 21 Μαΐου 2016
ΠΕΡΙ MIL/SIM Ο ΛΟΓΟΣ..
Την έχουμε κάνει και αλλού την κουβέντα, θα την κάνουμε και εδώ μιας και τώρα τελευταία πολλοί μας το αναφέρετε το θέμα σε συζητήσεις...
Τι εστί λοιπόν Mil/Sim..; Ας το κάνουμε πενηνταράκια..
Η η συντομογραφία είναι των λέξεων Military Simulation, ελληνιστί, Στρατιωτική Εξομοίωση.
Σύμφωνα με την Ελληνικιά Γραμματικιά(που λέει και μια ψυχή) εξομοίωση-εξομοιώνω σημαίνει: 1)Θεωρώ όμοια δύο πράγματα που είναι μεταξύ τους ανόμοια.
2)Κάνω ενέργειες ώστε κάτι να αποκτήσει ίση αξία με κάτι άλλο ανώτερό του.
Το καταλάβαμε ως εδώ...; Πάμε παρακάτω.
ΑΚ47: Μέγιστο βεληνεκές 1000 μέτρα
Αυτόματο, 300 μέτρα, Ημιαυτόματο, 400 μέτρα
Μ16:Μέγιστο δραστικό βεληνεκές: 550μετρα.(στόχο σημείου) 800μετρα.(στόχο περιοχής)
Μέγιστο βεληνεκές: 3.600μετρα
G3: Μέγιστο βεληνεκές 3700μέτρα , δραστικό-ωφέλιμο 400μετρα
Μπόνους κανονάκι, ένα Barett M82 έχει 1800μέτρα ωφέλιμο.
Γιατί αναφερθήκαμε σε αυτά τα όπλα; Προφανώς γιατί τα δύο πρώτα είναι τα πιο δημοφιλή στο airsoft, το τρίτο γιατί έχουμε πιάσει έστω μια φορά όσοι έχουμε πάει φαντάροι και το μπόνους για τους sniperαδες να γουστάρουν.
Πάμε τώρα στην αντιπαραβολή. Μέγιστο βεληνεκές σε AEG,ΑΕΡΊΟΥ,ΕΛΛΑΤΗΡΊΟΥ, με μια υπεργαμάτη κάννη, σουπερ οάου gearbox, ένα υπερελλατήριο, μια φοβερή μπίλια ιδανικές συνθήκες και τον άνεμο στην πλάτη...100 μέτρα...επειδή είμαι μερακλής θα βάλω άλλα 50 μέτρα και θα το πάω 150...τέλος.
Προφανώς και δεν χρειάζεται να αναφέρω οτι δεν τίθεται λόγος δραστικού-ωφέλιμου βεληνεκούς στο airsoft, αφού είναι non lethal που λένε και στο χωριό μου. Προφανώς επίσης και δεν χρειάζεται να αναφέρουμε την ζημιά που κάνει ένα αληθινό όπλο, σε μια ξύλινη επιφάνεια π.χ μια πόρτα, ή σε μεταλλική, ή σε γυάλινη ή ακόμα και σε τοίχο σε σχέση με μια πλαστική μπίλια των 0,12-0,30 γραμμαρίων, ούτε ακόμα την ζημιά που προκαλεί π.χ μια πραγματική, αμυντικού τύπου χειροβομβίδα όταν κάνει το μπούμ. Δεν θα γίνει ΠΟΤΕ ίσο αυτό το σκέλος!!
Αφού λοιπόν αναφέραμε τα προφανή και καταλάβαμε πως δεν τίθεται σύγκριση ανόμοιων πραγμάτων έστω και αν εξωτερικά μοιάζουν, ας πούμε και το ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΟ όλων...
MIL/SIM ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΠΙΛΙΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΜΙΣΤΗΡΕΣ!!!
Με την λογική “όσο λιγότερες μπίλιες στην γεμιστήρα τόσο πιο mil/sim” τότε εγώ που παίζω με σφεντόνα, κατουράω και αυτούς που παίζουν με 18 μπίλιες και mil/simαδες είναι μόνο όσοι παίζουν με χράπα-χρούπα και sniper. Από την στιγμή που η μπίλια δεν έχει την ίδια δυνατότητα με την σφαίρα, είτε έχεις μέσα σε μια γεμιστήρα 10 είτε 1010 είναι ένα και το αυτό, όσον αφορά την εξομοίωση της βολής. ΆΛΛΟ ΜΠΊΛΙΑ ΑΛΛΟ ΒΛΗΜΑ!!
Πάμε παρακάτω λοιπόν. Ο γράφων να ενημερώσω εξ' αρχής ότι παίζει με midcap, όχι γιατί το θεωρώ milsim, αλλά για τον απλούστατο λόγο γιατί θεωρώ ότι μου είναι πιο γρήγορο και βολικό το να αλλάξω γεμιστήρα από το να κουρδίζω, που μου την δίνει και στα νεύρα. Το γεγονός όμως αυτό δεν με κάνει να θεωρώ τον εαυτό μου πιο milsimα από κάποιον που χρησιμοποιεί highcap. Προς τι λοιπόν αυτή η μανία με τις mid και τις high; Αν από την αρχή έχει καθοριστεί από τους παίχτες ο φόρτος των “πυρομαχικών”, τι ζόρι είναι αυτό αν θα τις μοιράσει σε 10 ή τις έχει σε 2; Κανένα όπλο δεν κάνει τον παίχτη όπως κανένα όπλο δεν κάνει τον στρατιώτη. Αν είσαι γιωτάς δεν θα σε αλλάξει καμία γεμιστήρα στο airsoft. Έχω δει παίχτες με high που είναι μόνο για call of duty και έχω δει παίχτες με mid(μετρημένους στα δάχτυλα) που κάνουν “κηδείες”. Καλά μην πιάσουμε καν τι γίνεται εξωτερικό...
Θα μας πεις, κάτσε ρε μάγκα(μαλάκα λέτε αλλά οκ)και τι είναι mil/sim;
Κύριοι Mil/Sim είναι η φιλοσοφία ενός παίχτη ή μιας ομάδας, είτε έχει mid είτε low είτε high. Mil/Sim είναι η κίνηση, η τακτική, ο σχεδιασμός πάνω στην ΕΞΟΜΟΙΩΣΗ μιας μάχης και ως ενός πολύ μικρού σημείου η εμφάνιση. Όσα loadouts γαμάτα και να κάνετε mil/sim δεν γίνεστε...Μοντέλα για φωτογράφιση ναι, mil/sim όχι. Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Για να μην παρεξηγηθώ, γουστάρω κάργα όταν βλέπω loadout απο παίχτες, αλλά ποτέ μα ποτέ δεν τους κρίνω παιχτικά από το τι φοράνε, ούτε τους διαχωρίζω. Οπότε αρχίστε λίγο να δουλεύετε άλλα πράγματα και σταματήστε να περιφέρεστε στα παιχνίδια σαν σφίχτες σε γυμναστήριο με καθρέφτες και σαν γκόμενες σε τουαλέτες σε club, όχι τίποτα άλλο μας έχει φύγει και ή μέση να σας ξετρυπώνουμε...
Mil/statάδες....ε mil/statάδες....εκ του Military Statue...Ελληνιστί, στρατιωτικό άγαλμα...
Maevius
Αρχηγός των W.A.R
Τι εστί λοιπόν Mil/Sim..; Ας το κάνουμε πενηνταράκια..
Η η συντομογραφία είναι των λέξεων Military Simulation, ελληνιστί, Στρατιωτική Εξομοίωση.
Σύμφωνα με την Ελληνικιά Γραμματικιά(που λέει και μια ψυχή) εξομοίωση-εξομοιώνω σημαίνει: 1)Θεωρώ όμοια δύο πράγματα που είναι μεταξύ τους ανόμοια.
2)Κάνω ενέργειες ώστε κάτι να αποκτήσει ίση αξία με κάτι άλλο ανώτερό του.
Το καταλάβαμε ως εδώ...; Πάμε παρακάτω.
ΑΚ47: Μέγιστο βεληνεκές 1000 μέτρα
Αυτόματο, 300 μέτρα, Ημιαυτόματο, 400 μέτρα
Μ16:Μέγιστο δραστικό βεληνεκές: 550μετρα.(στόχο σημείου) 800μετρα.(στόχο περιοχής)
Μέγιστο βεληνεκές: 3.600μετρα
G3: Μέγιστο βεληνεκές 3700μέτρα , δραστικό-ωφέλιμο 400μετρα
Μπόνους κανονάκι, ένα Barett M82 έχει 1800μέτρα ωφέλιμο.
Γιατί αναφερθήκαμε σε αυτά τα όπλα; Προφανώς γιατί τα δύο πρώτα είναι τα πιο δημοφιλή στο airsoft, το τρίτο γιατί έχουμε πιάσει έστω μια φορά όσοι έχουμε πάει φαντάροι και το μπόνους για τους sniperαδες να γουστάρουν.
Πάμε τώρα στην αντιπαραβολή. Μέγιστο βεληνεκές σε AEG,ΑΕΡΊΟΥ,ΕΛΛΑΤΗΡΊΟΥ, με μια υπεργαμάτη κάννη, σουπερ οάου gearbox, ένα υπερελλατήριο, μια φοβερή μπίλια ιδανικές συνθήκες και τον άνεμο στην πλάτη...100 μέτρα...επειδή είμαι μερακλής θα βάλω άλλα 50 μέτρα και θα το πάω 150...τέλος.
Προφανώς και δεν χρειάζεται να αναφέρω οτι δεν τίθεται λόγος δραστικού-ωφέλιμου βεληνεκούς στο airsoft, αφού είναι non lethal που λένε και στο χωριό μου. Προφανώς επίσης και δεν χρειάζεται να αναφέρουμε την ζημιά που κάνει ένα αληθινό όπλο, σε μια ξύλινη επιφάνεια π.χ μια πόρτα, ή σε μεταλλική, ή σε γυάλινη ή ακόμα και σε τοίχο σε σχέση με μια πλαστική μπίλια των 0,12-0,30 γραμμαρίων, ούτε ακόμα την ζημιά που προκαλεί π.χ μια πραγματική, αμυντικού τύπου χειροβομβίδα όταν κάνει το μπούμ. Δεν θα γίνει ΠΟΤΕ ίσο αυτό το σκέλος!!
Αφού λοιπόν αναφέραμε τα προφανή και καταλάβαμε πως δεν τίθεται σύγκριση ανόμοιων πραγμάτων έστω και αν εξωτερικά μοιάζουν, ας πούμε και το ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΟ όλων...
MIL/SIM ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΠΙΛΙΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΜΙΣΤΗΡΕΣ!!!
Με την λογική “όσο λιγότερες μπίλιες στην γεμιστήρα τόσο πιο mil/sim” τότε εγώ που παίζω με σφεντόνα, κατουράω και αυτούς που παίζουν με 18 μπίλιες και mil/simαδες είναι μόνο όσοι παίζουν με χράπα-χρούπα και sniper. Από την στιγμή που η μπίλια δεν έχει την ίδια δυνατότητα με την σφαίρα, είτε έχεις μέσα σε μια γεμιστήρα 10 είτε 1010 είναι ένα και το αυτό, όσον αφορά την εξομοίωση της βολής. ΆΛΛΟ ΜΠΊΛΙΑ ΑΛΛΟ ΒΛΗΜΑ!!
Πάμε παρακάτω λοιπόν. Ο γράφων να ενημερώσω εξ' αρχής ότι παίζει με midcap, όχι γιατί το θεωρώ milsim, αλλά για τον απλούστατο λόγο γιατί θεωρώ ότι μου είναι πιο γρήγορο και βολικό το να αλλάξω γεμιστήρα από το να κουρδίζω, που μου την δίνει και στα νεύρα. Το γεγονός όμως αυτό δεν με κάνει να θεωρώ τον εαυτό μου πιο milsimα από κάποιον που χρησιμοποιεί highcap. Προς τι λοιπόν αυτή η μανία με τις mid και τις high; Αν από την αρχή έχει καθοριστεί από τους παίχτες ο φόρτος των “πυρομαχικών”, τι ζόρι είναι αυτό αν θα τις μοιράσει σε 10 ή τις έχει σε 2; Κανένα όπλο δεν κάνει τον παίχτη όπως κανένα όπλο δεν κάνει τον στρατιώτη. Αν είσαι γιωτάς δεν θα σε αλλάξει καμία γεμιστήρα στο airsoft. Έχω δει παίχτες με high που είναι μόνο για call of duty και έχω δει παίχτες με mid(μετρημένους στα δάχτυλα) που κάνουν “κηδείες”. Καλά μην πιάσουμε καν τι γίνεται εξωτερικό...
Θα μας πεις, κάτσε ρε μάγκα(μαλάκα λέτε αλλά οκ)και τι είναι mil/sim;
Κύριοι Mil/Sim είναι η φιλοσοφία ενός παίχτη ή μιας ομάδας, είτε έχει mid είτε low είτε high. Mil/Sim είναι η κίνηση, η τακτική, ο σχεδιασμός πάνω στην ΕΞΟΜΟΙΩΣΗ μιας μάχης και ως ενός πολύ μικρού σημείου η εμφάνιση. Όσα loadouts γαμάτα και να κάνετε mil/sim δεν γίνεστε...Μοντέλα για φωτογράφιση ναι, mil/sim όχι. Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Για να μην παρεξηγηθώ, γουστάρω κάργα όταν βλέπω loadout απο παίχτες, αλλά ποτέ μα ποτέ δεν τους κρίνω παιχτικά από το τι φοράνε, ούτε τους διαχωρίζω. Οπότε αρχίστε λίγο να δουλεύετε άλλα πράγματα και σταματήστε να περιφέρεστε στα παιχνίδια σαν σφίχτες σε γυμναστήριο με καθρέφτες και σαν γκόμενες σε τουαλέτες σε club, όχι τίποτα άλλο μας έχει φύγει και ή μέση να σας ξετρυπώνουμε...
Mil/statάδες....ε mil/statάδες....εκ του Military Statue...Ελληνιστί, στρατιωτικό άγαλμα...
Maevius
Αρχηγός των W.A.R
Σάββατο 23 Απριλίου 2016
7 ΧΡΟΝΙΑ WEST ASSAULT REBELS
Πριν έναν ακριβώς χρόνο, γιορτάζοντας τα 6α γενέθλια των W.A.R, μπήκαν οι βάσεις για μια ιστορική απόφαση για την ομάδα. Την μετακίνηση μας από τον χώρο του paintball μετά από τόσα χρόνια, σε αυτόν του airsoft. Μια απόφαση κάθε άλλο πάρα εύκολη, όχι μόνο γιατί ήταν δύσκολο να αφήσουμε πίσω την ιστορία μας στο paintball με ότι αυτό συνεπάγονταν, αλλά και γιατί η αλλαγή προϋπέθετε και μια γενναία οικονομική συνδρομή από τον καθένα μας για την ολική αλλαγή του εξοπλισμού μας. Σε εκείνο το τραπέζι για τα 6α γενέθλια μας είχαμε μαζευτεί 7 άτομα και όλα έδειχναν πως ίσως 3-4 να συνέχιζαν....
Έναν χρόνο μετά οι Rebelοι έχουν φτάσει τους 20!!!Περισσότεροι από ποτέ στην 7ετή πορεία της ομάδας μας. Το σημαντικό όμως δεν είναι οι αριθμοί. Το σημαντικό είναι πως οι νέοι Rebelοι έχουν την αγωνιστική ποιότητα των προηγούμενων ετών και το ακόμα σημαντικότερο, τον χαρακτήρα και το ήθος που είχαν πάντα όσοι πέρασαν από τους WEST ASSAULT REBELS.
Ένα επίσης σημαντικό στοιχείο είναι πως όχι μόνο αυξήθηκε ο αριθμός, αλλά έπεσε και κατά πολύ ο μέσος όρος ηλικίας της ομάδας σχεδόν κατά μια 10ετία!!!!Πράγμα που σημαίνει ότι όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου για τους παλιούς(καλά σε καμιά δεκαετία..)το αξιόμαχο θα παραμένει για πολλά ακόμα χρόνια!!
Μας είχαν χαρακτηρίσει “δυο-τρεις περαστικούς”, μας είχαν χαρακτηρίσει “ομάδα της μιας κούτας”.... Ποιος δικαιώθηκε..;
Εμείς παραμένουμε εδώ και συνεχίζουμε να γράφουμε την ιστορία μας σε πείσμα όσων κάθε χρόνο μας ξέγραφαν.... Οι “κριτές” μας στα σπίτια τους.... Περαστικά...
Μήνυμα και για τους πιθανούς μελλοντικούς νεκροθάφτες μας.... Οι W.A.R κουφάλες είναι ιδέα και οι ιδέες δεν πεθαίνουν!!!!
Επτά συναπτά έτη ΔΟΞΑΣ! Επτά συναπτά έτη ΗΘΟΥΣ!! Επτά συναπτά έτη και ακόμα δεν αρχίσαμε!!Η όρεξη τώρα έχει αρχίσει και μας ανοίγει!!!Θα συνεχίσουμε σαν να ήταν χθες εκείνο το απόγευμα του Απριλίου του 2009 που οι Missionman, Aigeas και Deathtool, ίδρυαν την ομάδα και το παραμύθι ξεκινούσε!!Θα συνεχίσουμε έτσι παλιοί και νέοι, σαν την οικογένεια που ήμασταν πάντοτε όλα αυτά τα χρόνια μέσα και έξω από τα πεδία των μαχών!!! Θα συνεχίσουμε για άλλα 107 και βλέπουμε!!Θα συνεχίσουμε να παίζουμε για το παιχνίδι!!!
LONG LIVE THE REBELS!!
LUDERE CAUSA LUDENDI!!!
WEST ASSAULT REBELS 2009-2016
Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016
OPERATION: MASSIVE ATTACK
Η πρώτη μας προσπάθεια για διοργάνωση σεναρίου μαζί με την ομάδα των KINGS ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Απόλυτη επιτυχία? Σε καμία περίπτωση. Από την στιγμή που διαπιστώσαμε κάποια κενά(κατ' εμάς πάντα) που υπάρχουν στον χώρο του airsoft όσον αφορά τα παιχνίδια που γίνονται κάθε Κυριακή, είχαμε βάλει τον πήχη πολύ ψηλά για το τι θα κάναμε στο μέλλον.
Ο βασικός στόχος μας για το πρώτο αυτό σενάριο ήταν να μετρήσουμε τις δυνάμεις σε κάποιους τομείς της διοργάνωσης, όπως για παράδειγμα πως μπορούμε παράλληλα με την διοργάνωση να συμμετέχουμε και στο παιχνίδι, μιας και το “μάχιμο” δεν φεύγει για κανέναν λόγο και να επικεντρωθούμε στα λάθη μας.
Σαφώς και βγάλαμε συμπεράσματα , για το τι πρέπει να κάνουμε ή να μην κάνουμε την επόμενη φορά. Προχωράμε με αργά και σταθερά βήματα. Βέβαια εκτός απο το τι θα αποκομίζαμε εμείς εξίσου σημαντικό ήταν και όσοι συμμετείχαν και τραβήχτηκαν εν μέσω-σχεδόν- τριημέρου στην Μαλακάσα, να διασκέδαζαν και να έφευγαν με το αίσθημα της ευχαρίστησης.
Θέλουμε να πιστεύουμε οτι και σε αυτό πετύχαμε, αν κρίνουμε και από τις αντιδράσεις των παιχτών μετά το τέλος του παιχνιδιού.
Mission Accomplished που λένε και στο Ξηρόμερο Αιτωλοακαρνανίας. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους παίχτες για την άψογη συμπεριφορά τους ακόμα και στις δύσκολες στιγμές του παιχνιδιού, για την υπομονή τους στις μικροκαθυστερήσεις λόγω της επέλασης του κοπαδιού(σαλαγάγαμε και πρόβατα) και γενικά για την παρουσία τους στο παιχνίδι.
Σας υποσχόμαστε πως ακόμα δεν έχετε δει τίποτα....
Επίσης ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ευχαριστώ στον Δημήτρη Μπότση για την παρουσία του στο παιχνίδι με σκοπό να προσφέρει υπηρεσίες πρώτων βοηθειών, που ευτυχώς δεν χρειάστηκε κανένας παίχτης.
Όλες οι φωτογραφίες του παιχνιδιού στην σελίδα των KINGS στο facebook
https://www.facebook.com/airsoftteamkings/
Ήδη ετοιμάζεται το επόμενο.....
Maevius
Αρχηγός των W.A.R
Ο βασικός στόχος μας για το πρώτο αυτό σενάριο ήταν να μετρήσουμε τις δυνάμεις σε κάποιους τομείς της διοργάνωσης, όπως για παράδειγμα πως μπορούμε παράλληλα με την διοργάνωση να συμμετέχουμε και στο παιχνίδι, μιας και το “μάχιμο” δεν φεύγει για κανέναν λόγο και να επικεντρωθούμε στα λάθη μας.
Σαφώς και βγάλαμε συμπεράσματα , για το τι πρέπει να κάνουμε ή να μην κάνουμε την επόμενη φορά. Προχωράμε με αργά και σταθερά βήματα. Βέβαια εκτός απο το τι θα αποκομίζαμε εμείς εξίσου σημαντικό ήταν και όσοι συμμετείχαν και τραβήχτηκαν εν μέσω-σχεδόν- τριημέρου στην Μαλακάσα, να διασκέδαζαν και να έφευγαν με το αίσθημα της ευχαρίστησης.
Θέλουμε να πιστεύουμε οτι και σε αυτό πετύχαμε, αν κρίνουμε και από τις αντιδράσεις των παιχτών μετά το τέλος του παιχνιδιού.
Mission Accomplished που λένε και στο Ξηρόμερο Αιτωλοακαρνανίας. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους παίχτες για την άψογη συμπεριφορά τους ακόμα και στις δύσκολες στιγμές του παιχνιδιού, για την υπομονή τους στις μικροκαθυστερήσεις λόγω της επέλασης του κοπαδιού(σαλαγάγαμε και πρόβατα) και γενικά για την παρουσία τους στο παιχνίδι.
Σας υποσχόμαστε πως ακόμα δεν έχετε δει τίποτα....
Επίσης ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ευχαριστώ στον Δημήτρη Μπότση για την παρουσία του στο παιχνίδι με σκοπό να προσφέρει υπηρεσίες πρώτων βοηθειών, που ευτυχώς δεν χρειάστηκε κανένας παίχτης.
Όλες οι φωτογραφίες του παιχνιδιού στην σελίδα των KINGS στο facebook
https://www.facebook.com/airsoftteamkings/
Ήδη ετοιμάζεται το επόμενο.....
Maevius
Αρχηγός των W.A.R
Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)