Με την ώρα να μας πηγαίνει μία ώρα πίσω και τις θερμοκρασίες ιδιαίτερα αυξημένες ξεκινήσαμε για ένα χαλαρό κυριακάτικο παιχνίδι καθώς οι πληροφορίες που είχαμε ήταν πως θα παίζαμε «μεταξύ» μας. Φτάνοντας στο πεδίο της Αμυγδαλέζας μείναμε προ εκπλήξεως αφού δεν υπήρχε διαθέσιμος χώρος να παρκάρουμε, καθώς τελικά οι παρευρισκόμενοι πρέπει να ξεπέρασαν τους εκατό, οπότε και το μεταξύ μας ξεχάστηκε.
Για την λειτουργικότητα του σεναρίου, η διοργάνωση μας έδωσε καλαμάκια τα οποία ουσιαστικά αντιπροσώπευαν και τις ζωές τους εκάστοτε παίκτη. Εάν ο παίκτης έβγαινε εκτός, είτε δεχόταν medic από συμπαίκτη, είτε οι αντίπαλοι έπαιρναν μία από τις ζωές του, είτε τελικά έκανε bleedout και επέστρεφε κανονικά στο respawn. Η ομάδα με τις περισσότερες κλεμμένες ζωές, νικούσε. Η αλήθεια είναι πως η διαδικασία γέννησε μερικά ερωτηματικά, ωστόσο επέτρεψε την ιδιαίτερα ομαλή εξέλιξη του σεναρίου καθώς και τις μπίλιες μας ρίξαμε και δεν ξενερώσαμε από τα πήγαινε-έλα στα respawn. Παράλληλα προωθούσε την τακτική μεταξύ των ομάδων ώστε να αποσπάσουν με προσοχή τις ζωές των αντιπάλων ενώ οι ηρωισμοί συνεπώς μπαίνανε σε δεύτερη μοίρα.
Οι παρατάξεις ήταν δύο, Γιαπωνέζοι και Βραζιλιάνοι με την ομάδα των W.A.R. να τοποθετείται στην πρώτη. Ξεκινώντας, παρατηρήσαμε πως οι παίκτες και των δύο παρατάξεων απλώθηκαν διάσπαρτα στο πεδίο με αποτέλεσμα να έχουμε μικρές επαφές σε πολλά σημεία ταυτόχρονα. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για το πως εξελίχτηκε γενικότερα το παιχνίδι καθώς οι Rebel-οι and friends αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε το side-mission. Ο δευτερεύον σκοπός ήταν κάθε ομάδα να πάρει ένα κουτί από φυλαγμένη τοποθεσία το οποίο πρόσθετε +20 ζωές στο τελικό νικητήριο σύνολο.
Αφότου λοιπόν περπατήσαμε για αρκετή μέσα στην ζέστη υπό την κάλυψη των δέντρων με μερική παρενόχληση, φτάσαμε στο κτήριο όπου φυλασσόταν το πολυπόθητο κουτί. Ομολογώ να πω πως η αντίσταση που συναντήσαμε ήταν σθεναρή διότι υπήρχε πολύ καλή φύλαξη περιμέτρου αλλά και μεγάλος αριθμός αμυνόμενων. Εν τέλη, η άμυνα έπεσε, και η σημαία των Βραζιλιάνων πάρθηκε. Ωστόσο ο αριθμός των χτυπημένων αντιπάλων εντός του κτηρίου ήταν πολύ μεγάλος με αποτέλεσμα κατά την είσοδο μας να χρειαστεί να σταματήσουμε το παιχνίδι κάπου εκεί, άσχετα αν μερικοί δεν είχαν καταλάβει τι συνέβη και συνέχιζαν κανονικά.
Σε γενικές γραμμές το σενάριο εξελίχθηκε ομαλά με μία συνοχή και χωρίς ιδιαίτερες παρεξηγήσεις παρά την ζέστη και τον μεγάλο αριθμό παικτών.
Γράφει ο Tiger.
