Room 39

Στα γνωστά μας μέρη βρεθήκαμε για το 3ο Πανελλήνιο παιχνίδι airsoft που διοργάνωσε το Airsoft Club.
Τα Μεταλλεία της Ελευσίνας τα έχουμε φάει με το κουτάλι λόγω πρότερου βίου και ξέρουμε σχεδόν το 90% των εδαφών(αλλά ο κωλόδρομος συνεχίζει να μας εκπλήσσει κάθε φορά όλο και χειρότερα).
Όταν λέμε Πανελλήνιο το εννοούμε...Από όλη σχεδόν την επικράτεια κόσμος. 584(!!!!!) άτομα έλαβαν μέρος σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της διοργάνωσης.
Βέβαια η ποσότητα δεν σημαίνει πάντα και ποιότητα, αλλά όπως είπαμε και σε προηγούμενο report άλλου παιχνιδιού, όντας καινούριοι στο χώρο και θέλοντας ακόμα να εγκλιματιστούμε περισσότερο, δεν θα κάνουμε ακόμη τις κριτικές που κάναμε όταν ήμασταν στο paintball. Όχι βέβαια ότι δεν θα λέμε και τίποτα.
Το λοιπόν, το σενάριο του παιχνιδιού ήταν εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα και την χρόνια κόντρα μεταξύ Βορείου και Νοτίου Κορέας και των συμμάχων(?) Αμερικανών.
 Αρκετοί στόχοι για τις 4 παρατάξεις, από μεταφορά “ναρκωτικών”, καταστροφή πυραυλικών συστημάτων, μέχρι και την σύλληψη του Κιμ Γιονγκ Ουν. Μπάγκι πηγαινοερχόντουσαν μπίλιες σφύριζαν από παντού και σε πολλά σημεία του παιχνιδιού έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα.
Ένα από τα καλά ήταν πως οι αποστάσεις μεταξύ των στόχων δεν ήταν τεράστιες οπότε η  εμπλοκή με αντίπαλη διμοιρία ήταν πιο συχνή και από  βροχή στο Λονδίνο.
Ένα από τα κακά ήταν το μπέρδεμα με το respawn των Νοτιοκορεατών και γενικά η “πολιτική” της κατάληψης του respawn. Εμάς πάντως έχοντας δει τα ματάκια μας τόσα χρόνια δέκα φορές χειρότερα πράγματα(για τα οποία πληρώναμε αδρά κιόλας για αέρα κοπανιστό), αυτά όπως και κάτι ψιλό-αθάνατοι μας φάνηκαν πταίσματα...
Εξαιρετικές, να επισημάνουμε, ήταν και οι κατασκευές(που Ω ΘΕΟΙ δεν μας τις χρέωσε κανείς λεφτά) με τις συστοιχίες πυραύλων και το ραντάρ(ειδικά με το ρανταρ που κουνιόταν κλάψαμε) και μπράβο σε όσους ασχολήθηκαν.
Μια πρόταση στην διοργάνωση και γενικά σε όσους συμμετείχαν...Δείτε το λίγο παραπάνω σαν γιορτή   το συγκεκριμένο event.
Σε γενικές γραμμές  περάσαμε καλά, ρίξαμε τις μπίλιες μας, τρέξαμε, περπατήσαμε, συρθήκαμε στα αγκάθια και στα χώματα σαν καλά αγοράκια, αλλά δύσκολα θα πηγαίναμε ξανά σε κάτι τέτοιου μεγέθους από άποψη κόσμου. Είμαστε για πιο “μαζεμένα” πράγματα. Αλλά ούτως ή άλλως για εμάς τους W.A.R το ταξίδι στο airsoft είναι ακόμα στην αρχή του...

υ.γ1: Μου έλειψαν τα υστερόγραφα...Θα τα μάθετε και εδώ στο airsoft...
υ.γ2: Είπαμε να λέμε και καμιά παπάντζα, αλλά μερικοί το τερματίσατε...
υ.γ3: Αγαλματάκια ακούνητα...αμίλητα δυστυχώς όχι και ακούγονται από ένα χιλιόμετρο μακριά και πέφτει γλέντι...

Maevius
Αρχηγός των W.A.R

Ballons II

Φύγαμεεεε φύγαμε!!!!!Λοιπόν η ομάδα με αργά αλλά σταθερά βήματα περνάει μετά από 6 και κάτι χρόνια, από το paintball στο airsoft. Μια μετάβαση που δεν ήταν καθόλου εύκολη και ξεκίνησε τους τελευταίους 4 μήνες περίπου και περιμένουμε να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του έτους.
 Τις προσεχεις ημέρες θα υπάρξει και επίσημη ανακοίνωση.
Ατομικά οι παίχτες μας είχαν δοκιμάσει αυτό το διάστημα κάποια παιχνίδια, αλλά σαν ομάδα των W.A.R επίσημα το πρώτο μας παιχνίδι έγινε την περασμένη Κυριακή 1/11/2015.
Στην ομάδα βρισκόμασταν 4 παλαιοί W.A.R και 4 εν δυνάμει Rebeloi που ήταν και αυτo;i που είχαν μεγαλύτερη και πολυετή εμπειρία στο airsoft
Πιστοί στις παραδόσεις μας μετά από κάθε game θα δημοσιεύουμε ένα report(έτσι το λένε και στο χωριό μας), με την άποψη μας για το παιχνίδι και τα βασικά γεγονότα αυτού.
Ανέκαθεν λέγαμε αλήθειες για τα παιχνίδια που παίζαμε και ασκούσαμε κριτική σε όσους διοργάνωναν σενάρια και τουρνουά στο paintball, με σκοπό πάντα την βελτίωση των διοργανώσεων.
Ποτέ δεν κρυφτήκαμε πίσω απο φιλίες και έχθρες και πάντα λέγαμε τα πράγματα ως είχαν χωρίς να αδικούμε ή να αβαντάρουμε κανέναν.
Αυτό θα γίνει και στο airsoft, οπότε εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε, όποιος δεν αντέχει αλήθειες ας μην μπαίνει καν στον κόπο να μας διαβάζει.
Στα του παιχνιδιού Ballons II τώρα. Το σενάριο διεξήχθη στον Λόφο Λεβίδη στην Παλλήνη. Το παλιό, εγκαταλελειμμένο πλέον, αρχοντικό της ιστορικής οικογένειας Λεβίδη(οικογένεια στρατιωτικών και διπλωμάτων απο την εποχή του Βυζαντίου)που ίσως κάποιοι να το έχετε δει σε ταινίες της δεκαετίας του 80', είναι ένας υπέροχος χώρος για παιχνίδι, αφού συνδυάζει άψογα την δασική έκταση(woodland) αλλά και τις μάχες σε κτίριο(cqb).
Διοργανωτής του παιχνιδιού ήταν ο περιβόητος Βασίλης Zinja. Πολλά ακούγαμε για τον Zinja, όσον καιρό κάναμε την έρευνα μας για τον χώρο του airsoft, τώρα όμως έφτασε η ώρα να διαπιστώσουμε και μόνοι μας.
Ο Zinja έχει μια ωραία τρέλα, που κάποιος θα μπορούσε άνετα να παρεξηγήσει, αλλά εμάς μας άρεσε. Στην πρώτη επαφή που είχα μαζί του άλλωστε η φράση που περικλείει όλη την αλήθεια είναι “Σας εύχομαι καλά και ασφαλή παιχνίδια”, για να συμπληρωθεί αργότερα κατά την ανάλυση του σεναρίου με την φράση “Δεν έχει σημασία ποιος θα κερδίσει σήμερα, σημασία έχει να περάσουμε καλά”....Και όντως περάσαμε καλά.

Για την ακρίβεια περάσαμε πάρα πολύ καλά!!Από εκεί και πέρα τι να πεις... Αυτό είναι το Α και το Ω, όλα αυτά τα χρόνια για εμάς τους Rebelous και ο λόγος που ή μας αγαπούσαν ή μας μισούσαν πριν. Να περνάμε καλά. Να ξεσκάμε και όχι να ξεσπάμε. Μακάρι έστω τα μισά παιχνίδια να είναι έτσι. Με πολλή μπίλια,τρέξιμο,fair play υψηλού επιπέδου και να γυρνάμε σπίτι μας καυλωμένοι αν και κατάκοποι. Λεπτομέρειες των παιχνιδιών θα μας επιτρέψετε να μην δώσουμε ακόμα, γιατί όντας νέοι στον χώρο θέλουμε ακόμα να δούμε και το σκεπτικό των παιχτών στο airsoft λίγο καλύτερα. Πρώτο δείγμα θετικό. Συνεχίζουμε....Θα μας φάτε πολύ στην μάπα....

Maevius
Αρχηγός των W.A.R