Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

WAR & KINGS ΕΝΩΣΙΣ


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:
W.A.R & KINGS ΕΝΩΣΙΣ 

Η ομάδα των West Assault Rebels με ιδιαίτερη χαρά και τιμή ανακοινώνει την ένταξη της ομάδας των Kings, στην μεγάλη πλέον οικογένεια Rebelων. 
Η κάτι παραπάνω απο φιλική σχέση που δημιουργήθηκε των τελευταίο χρόνο μεταξύ μας, έφερε και τον "γάμο". Δεν ειναι τυχαίο άλλωστε οτι η σκέψη για το πάντρεμα,οπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων ήταν στο μυαλό και των δυο αρχηγών των ομάδων πολυ καιρό πριν. 
Η χημεία στα παιχνιδια ήταν εμφανής και πολλές φορες στη ουσία κατεβαίναμε σαν μια ομάδα με την διαφορα οτι είχαμε δυο ταμπέλες. Τα μελη λοιπών τω Kings εντάσσονται στους W.A.R και προσφωνούνται πλέον Rebelοι.
 Διατηρούν το διακριτικό τους σήμα όσοι το επιθυμούν,αλλά φορούν όλοι το Rebeloσημο στην στολή τους.Επίσης διατηρούν την διοίκηση του squad τους ως Kings, οπως αντιστοίχως γινεται και με τα άλλα squads των W.A.R, για την καλύτερη λειτουργία μεσα στο παιχνιδι και με ειδικές αποστολές που θα αναλαμβάνουν κάθε φορά. Καλωσορίζουμε λοιπον τους Βασιλιάδες που κατα βάθος ήταν πάντα Rebelοι!!!Σιδεροκέφαλοι και καλά παιχνίδια να έχουμε αδέρφια!!





Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

The Village II... η επιστροφή!!

Επιστροφή στον Πάρνωνα μετά από 120 μέρες και μετά επιστροφή στην Αθήνα...και πρέπει πάλι να μαζέψω το μυαλό και να γράψω report. Κανα δυο μέρες το παλεύω. Τελικά αυτό των χωριό των Βερίων- Βεροίων-Βερροίων, εκτός ότι δεν θα μάθουμε ποτέ πως γράφονται κανονικά, δεν θα μάθουμε τι στα κομμάτια μας κάνει κάθε φορά που πάμε για παιχνίδι και πριν καλά καλά φύγουμε θέλουμε να βάλουμε όπισθεν και να γυρίσουμε πίσω.

Αυτή την φορά Φθινόπωρο, οι βροχές και τα φυλλοβόλα έδωσαν τον τόνο στο βουνό. Ανηφορίσαμε πολύ νωρίτερα απο το παιχνίδι έχοντας βρει κατάλυμα λίγο έξω από τις Καρυές. Η ιδέα του να κοιμηθούμε όλοι μαζί στο σχολείο του Βασσαρά δεν μας ενθουσίασε για πολλούς και διάφορους λόγους, όταν δε μπήκαμε για λίγο μέσα στο σχολείο το Σάββατο το μεσημέρι κάναμε τον σταυρό μας για την απόφαση που είχαμε πάρει. Θα το πάμε κλιμακωτά το πράγμα. 

Το βραδινό παιχνίδι του Σαββάτου ήταν ένα αρκετά καλό Death Match. Η βροχή στην ουσία δεν σταμάτησε ποτέ, αλλά τα επίπεδα υγρασίας ήταν σαφώς χαμηλότερα από εκείνα που αντιμετωπίσαμε τον Ιούλιο και ή ένταση της βροχής ήταν τέτοια που επέτρεπε να γίνει παιχνίδι. Ωραία,όμορφα, δυνατά, παιχνίδι για αρχόντους όχι για λινάτσες που έλεγε και μια ψυχή. Ραντεβού το επόμενο πρωί για το επόμενο σκέλος. Πρωί είπατε...;; 
Παρένθεση και θα συνεχίσω δίνοντας συγχαρητήρια στους συμμετέχοντες για την υπομονή τους. Το πρωί έγινε 1.30 το μεσημέρι...Κλείνει η παρένθεση...
Ωραία η ιδέα για την βόμβα και τους κωδικούς. Ανούσιο το “κόλπο” με τους “ρουφιάνους”. Προσωπικά μας δόθηκε χαρτάκι με οδηγία να “χτυπήσουμε” συμπαίχτες μας, την οποία και δεν ακολουθήσαμε ποτέ από επιλογή μας, γιατί δεν είχε ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΝΟΗΜΑ έτσι όπως είχε στηθεί την τελευταία στιγμή. 
Ωραία η ιδέα για 3 παρατάξεις, αλλά αδούλευτη. Στο περιστατικό στις βρύσες θα μπορούσε να είχε γίνει ατύχημα και όσοι ήταν εκεί γνωρίζουν τι εννοώ. Το να ανασταίνονται οι νεκροί και να παίρνουν τα όπλα στα ξαφνικά είναι χαζό. Στο δια ταύτα γιατί εμένα το μυαλό μου δεν μαζεύεται και είναι ακόμα στο βουνό. Οι διοργανωτές έχουν βρει ένα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ μέρος για παιχνίδι. Κάποια στιγμή όμως δεν θα πρέπει να μείνουν μόνο σε αυτό. Έχετε ανεβάσει ψηλά τον πήχη με το μέρος αλλά το διοργανωτικό κομμάτι θέλει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ακόμα το είπαμε και στο πρώτο παιχνίδι. Έγιναν σωστά βήματα αυτή την φορά όσον αφορά το σενάριο, αλλά σε κάποια άλλα παραμείνατε ή και πήγατε πίσω. Τρανό παράδειγμα αυτό της διαμονής. Εμείς σταθήκαμε τυχεροί και μείναμε σαν άνθρωποι, αλλά πραγματικά αυτό το πράγμα στο σχολείο δεν ήταν σοβαρή εικόνα. Οκ δεν είμαστε και τίποτα φλώροι, αλλά δεν είμαστε και λαθρομετανάστες σε αμπάρι δουλεμπορικού. Υπάρχει αρκετός χρόνος για να στηθεί τέλεια το επόμενο, το καλοκαίρι του 2017, αρκεί να μπείτε στην διαδικασία να ζητήσετε απόψεις ή και βοήθεια ακόμα από όλους μας. Δεν είναι κακό και ούτε νομίζω ότι θα σας αρνηθεί κανένας. Ούτως η άλλως έχουμε δεθεί όλοι με αυτό το μέρος.

υ.γ1: Είχα χρόνια να δω ΔΙΟΙΚΗΤΗ με όλη την σημασία της λέξεως, σε παιχνίδι. Στέλιο Μαθιουδάκη ήταν ιδιαίτερη τιμή μου! Ραντεβού τον Μάιο στο War Zone!!
υ.γ2: Νέοι άνθρωποι, νέα μυαλά..
υ.γ3: Αχχ αυτή η ταβέρνα...
υ.γ4: Να βγάζεις 15 άτομα με την μια και να μην έχεις ανάψει την κάμερα...μην σου τύχει..
υ.γ5: Δόξα και τιμή στην Μαρία και την φασολάδα της!!
υ.γ6: Είσαι Rebelος αφού...γιατί το παίζεις δύσκολος...;
υ.γ6: Last but not least που λένε και στην γενέτειρα του την Τρίπολη...Τάσο από το Airsoft Hellas   το λιγότερο ευγνώμων για το βιβλίο σου!!Το μελετάω δεν το διαβάζω απλά...!!Θα λέω πλέον ότι έχω φίλο συγγραφέα!!

Maevius
Αρχηγός των W.A.R






Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

Νέος Rebellos 'Hulk'

Ανακοινώνουμε το νέο μέλος της οικογένειας των West Assault Rebels. Ήρεμος μέχρι να το τσιτώσεις, δεν πρασινίζει αλλά σου παίζει μπαλωθιές στην κέφάλα...γιατί είναι ο Ηulk!!!


Νέο πεδίο στην Νέα Μάκρη.

Το πολλά υποσχόμενο πεδίο στον Άγιο Ανδρέα στη Νέα Μάκρη !
Φτάσαμε στο πεδίο στις 0915 περίπου, λίγο νωρίς για εμάς που σηκωνόμαστε τις μεγάλες ώρες, και αρχίζουμε να ετοιμαζόμαστε. Το briefing ξεκινάει στις 0930 και ενημερωνόμαστε για το παιχνίδι τύπου “search and destroy”:
Η μια ομάδα (Γεωργιανοί) έχει έναν πυροκροτητή και η άλλη ομάδα (Ρώσοι) έχει μια βόμβα. Οι Ρώσοι έχουν ως στόχο να πάρουν τον πυροκροτητή από τους αντιπάλους, να τον επιστρέψει στην βάση τους και να τον τοποθετήσουν στην βόμβα, έπειτα να τον ενεργοποιήσουν και να τον ρυθμίσουν να «σκάσει» σε 20 λεπτά. Οι Γεωργιανοί (με των οποίων το μέρος ήμασταν και εμείς) σε αυτά τα 20 λεπτά πρέπει να εντοπίσουν τη βάση των Ρώσων και να βγάλουν τον πυροκροτητή.
Ξεκινώντας να πάμε προς τις βάσεις μας αντιλαμβανόμαστε ότι το πεδίο είναι πολύ μεγάλο για τα 27 άτομα που μαζευτήκαμε και όταν το παιχνίδι αρχίζει τότε είναι που επαληθευτήκαμε καθώς η πρώτη «επαφή» έγινε μετά από κάνα 20λεπτο. Η έλλειψη επικοινωνιών σε συνδυασμό με το μέγεθος του πεδίου κατέστησε αδύνατο για μας να συντονίσουμε την  άμυνα και την επικοινωνία με τα «μάτια» που θα ανέφεραν τις κινήσεις των Ρώσων. Έπειτα από καμιά ώρα μάχης οι Ρώσοι καταφέρνουν να πάρουν τον πυροκροτητή και να τον πάνε στη βάση τους. Προφανώς και το 20λεπτο χρονικό διάστημα δεν ήταν αρκετό λόγω του μικρού αριθμού των παικτών οπότε δόθηκε παράταση 15 λεπτών.
Οι Γεωργιανοί δεν κατάφεραν να αφοπλίσουν τη βόμβα επομένως το αποτέλεσμα ήταν η νίκη των Ρώσων. Καθώς ήταν περίπου 1220 αποφασίστηκε να γίνει ένα deathmatch όπου χορτάσαμε μπίλια και κοντινές επαφές στο πυκνό δασύλλιο και λιώσαμε και από την ζέστη. 1300 έχει τελειώσει το ματσάκι και γυρνάμε κουρασμένοι προς τα αυτοκίνητα και ετοιμαζόμαστε για την επιστροφή.
Εν κατακλείδι, το σενάριο και η διοργάνωση από τον «Ιταλό» ήταν πολύ καλα και το μόνο που «έριξε» το παιχνίδι ήταν ο μικρός αριθμός των παικτών για το μέγεθος του πεδίου. Ελπίζουμε για την μεγαλύτερη αξιοποίηση του πεδίου και την διεξαγωγή περισσότερων σεναρίων σε αυτό καθώς ενδείκνυται για πολλά «καμπερώματα» και αιφνιδιαστικές επιθέσεις.
Over and out.
Nomad των W.A.R