Στα γνωστά μας μέρη βρεθήκαμε για το 3ο Πανελλήνιο παιχνίδι airsoft που διοργάνωσε το Airsoft Club.
Τα Μεταλλεία της Ελευσίνας τα έχουμε φάει με το κουτάλι λόγω πρότερου βίου και ξέρουμε σχεδόν το 90% των εδαφών(αλλά ο κωλόδρομος συνεχίζει να μας εκπλήσσει κάθε φορά όλο και χειρότερα).
Όταν λέμε Πανελλήνιο το εννοούμε...Από όλη σχεδόν την επικράτεια κόσμος. 584(!!!!!) άτομα έλαβαν μέρος σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της διοργάνωσης.
Βέβαια η ποσότητα δεν σημαίνει πάντα και ποιότητα, αλλά όπως είπαμε και σε προηγούμενο report άλλου παιχνιδιού, όντας καινούριοι στο χώρο και θέλοντας ακόμα να εγκλιματιστούμε περισσότερο, δεν θα κάνουμε ακόμη τις κριτικές που κάναμε όταν ήμασταν στο paintball. Όχι βέβαια ότι δεν θα λέμε και τίποτα.
Το λοιπόν, το σενάριο του παιχνιδιού ήταν εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα και την χρόνια κόντρα μεταξύ Βορείου και Νοτίου Κορέας και των συμμάχων(?) Αμερικανών.
Αρκετοί στόχοι για τις 4 παρατάξεις, από μεταφορά “ναρκωτικών”, καταστροφή πυραυλικών συστημάτων, μέχρι και την σύλληψη του Κιμ Γιονγκ Ουν. Μπάγκι πηγαινοερχόντουσαν μπίλιες σφύριζαν από παντού και σε πολλά σημεία του παιχνιδιού έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα.
Ένα από τα καλά ήταν πως οι αποστάσεις μεταξύ των στόχων δεν ήταν τεράστιες οπότε η εμπλοκή με αντίπαλη διμοιρία ήταν πιο συχνή και από βροχή στο Λονδίνο.
Ένα από τα κακά ήταν το μπέρδεμα με το respawn των Νοτιοκορεατών και γενικά η “πολιτική” της κατάληψης του respawn. Εμάς πάντως έχοντας δει τα ματάκια μας τόσα χρόνια δέκα φορές χειρότερα πράγματα(για τα οποία πληρώναμε αδρά κιόλας για αέρα κοπανιστό), αυτά όπως και κάτι ψιλό-αθάνατοι μας φάνηκαν πταίσματα...
Εξαιρετικές, να επισημάνουμε, ήταν και οι κατασκευές(που Ω ΘΕΟΙ δεν μας τις χρέωσε κανείς λεφτά) με τις συστοιχίες πυραύλων και το ραντάρ(ειδικά με το ρανταρ που κουνιόταν κλάψαμε) και μπράβο σε όσους ασχολήθηκαν.
Μια πρόταση στην διοργάνωση και γενικά σε όσους συμμετείχαν...Δείτε το λίγο παραπάνω σαν γιορτή το συγκεκριμένο event.
Σε γενικές γραμμές περάσαμε καλά, ρίξαμε τις μπίλιες μας, τρέξαμε, περπατήσαμε, συρθήκαμε στα αγκάθια και στα χώματα σαν καλά αγοράκια, αλλά δύσκολα θα πηγαίναμε ξανά σε κάτι τέτοιου μεγέθους από άποψη κόσμου. Είμαστε για πιο “μαζεμένα” πράγματα. Αλλά ούτως ή άλλως για εμάς τους W.A.R το ταξίδι στο airsoft είναι ακόμα στην αρχή του...
υ.γ1: Μου έλειψαν τα υστερόγραφα...Θα τα μάθετε και εδώ στο airsoft...
υ.γ2: Είπαμε να λέμε και καμιά παπάντζα, αλλά μερικοί το τερματίσατε...
υ.γ3: Αγαλματάκια ακούνητα...αμίλητα δυστυχώς όχι και ακούγονται από ένα χιλιόμετρο μακριά και πέφτει γλέντι...
Maevius
Αρχηγός των W.A.R
